Over bruin, groen en rose.

 Of de donker bruine kozijnen

 licht geschilderd konden worden.

En een kleurtje op de muur. 

Natuurlijk, geen probleem. 

Welke kleur, daar moest over gedacht worden. 

Dan eerst maar neuzen in de bladen, en mooie plaatjes verzamelen. 

Er komt vanzelf wel een voorkeur bovendrijven.

En ja, daar was 'ie: een zacht groene, iets naar blauw neigende tint.

Koel, maar met een warm gevoel. 

De bank zit erin, de stoel en zelfs de gordijnen

krijgen nieuw elan door de nieuwe kleur.

Denk je.

Kleuren kiezen is een proces. 

Je duikt erin, maar bereidt je voor: 

wie kleur kiest kan verrast worden door de eigen emoties.

Plotseling blijkt dat warme gevoel bij koel

ook koel te worden en wil je je het liefst 

weer wentelen in de oude vertrouwde warme kleur.

Maar dan anders.

 Nieuw.

Dus: Opnieuw kiezen.

Zo'n kleur die met alle winden meewaait:

Rozig bij zon, zandbruin bij regen en

tussen die dagen in gewoon sweet perzik.

Porselein op de waaier.

Prachtig! 

Nachtje over slapen.

Schrikken bij de ochtendzon, rose!

De toon is gezet.

De kleur is gekozen. 

Dit, maar zonder rood.

We schilderen Warm Wit en Koel Perzik.

En dat smaakt!