Mikpunt of doel

Onlangs zongen we een lied wat ging over Jezus Christus, doel van je leven.

Visueel ingesteld als ik ben, zag ik een dartbord voor me... 

Voor veel mensen is Jezus het doel van hun leven, 

maar voor velen ook het mikpunt. Twistpunt in religies,

 perfecte persoon om mee te spotten of 

om als stopwoord te gebruiken.

Nu, rond Pasen, moest ik daar weer aan denken. 

In het kader van de cursus portfolio die ik bijna afrond, 

maak ik een serie kleine doeken, waarin 

datgene wat mijn oma en mij bindt, centraal staat. 

Teksten, kantwerk, en beelden uit het vaste Godsgeloof 

worden daarin tastbaar. 

Ook wat ik in het dagelijks leven tegenkom, 

en wat me raakt, verweef ik daarin. 

Twee daarvan zie je hier afgebeeld. 

Het bovenste met het kruis als centrale punt. 

Alles leidt naar dat punt. 

Alles komt op dat kruis terecht, op Jezus.

Alle spot, alle twist, alles wat maar verkeerd kan gaan in deze wereld. 

Alles wat we liever verbergen onder een laagje schijnheiligheid, 

onze misplaatste gedachten, maar ook 

ons verdriet, teleurstelling en ziekte. 

Hij ging er letterlijk aan onderdoor.

Het onderste doek geeft de reikwijdte van Gods liefde weer, 

eeuwig duurt het langst. 

De woorden lopen van het doek af, zijn niet te bevatten, 

geen begin en geen einde. 

Het kantpatroon staat voor het unieke van de mens, 

ieder met een eigen patroon (of gebruiksaanwijzing, zo je wilt). 

Het staat ook voor transparantie, zo willen leven, mens uit een stuk. 

De Zeeuwse kap van mijn oma was de aanleiding voor het kantwerk.

Morgen gaan er bloemen in de vaas 

en wisselen de doeken van plaats, de onderste boven. 

Morgen is het Pasen.