Kunstenaar

Morgen komt mijn familie hier om het feest van Sinterklaas te vieren. 

De voorbereidingen zijn in gang, menuutje bedacht, dat pruttelt straks lekker. 

Op de tafel liggen boeken, voor ieder heeft de Sint iets uitgezocht. 

Aan mij de schone taak het in te pakken en er iets fraais bij te dichten.

Gisteravond heb ik iets meer in de boeken gelezen dan enkel de achterflap. 

Aardige keuzes voor de juiste personen, denk ik. 

De titel van een van de boeken intrigeert me. Piloot van goed en kwaad.

 De schrijver van het boek is kunstenaar en heeft een vliegtuig gebouwd 

en is daar ook mee gaan vliegen. Ook al zei men dat zoiets niet kon. 

Van zijn avonturen doet hij op prachtige wijze verslag. 

Ergens op zijn tocht in Afrika, geland bij een soldatenkamp, 

raakt hij in gesprek met een paar piloten, en al gauw gaat het gesprek 

over het leven, en over God. In die laatste gelooft hij niet en 

ook niet in absoluut goed en kwaad. 

Wij maken in verschillende tijden afspraken met elkaar over wat goed

 en kwaad is, zegt hij en dat antwoord lucht de piloten zeer op. 

Ze besluiten dat de afspraak van hun commandanten dat niemand 

op de landingsstrip mag landen bij deze veranderd is, 

niet langer fout maar goed. Het mag van hen wel. 

Dat zet de aanwezigheid van de kunstenaar meteen 

in een ander daglicht. Vrij om te gaan. 

Zijn opmerking over goed en kwaad blijft bij me hangen. 

Wat als mensen besluiten dat hele akelige dingen goed zijn? 

Andersom, of niet gebeurd zijn? Weten we niet diep in ons hart 

waar die scheidingslijn tussen goed en kwaad ligt? 

Of is het gewoon zo verdraaid moeilijk om die te bepalen? 

En kunnen we dat wel, of laten we ons daarin leiden 

door iets of iemand? Is de wereld er beter van geworden, 

na het moment dat we dit zelf gingen bepalen?

Is God er, in die 99 % van wat we niet weten van alles 

wat er te weten is, of zetten we ons vertrouwen in op onszelf 

in die ene % van wat we wel weten?

Interessante vragen, en dan heb ik het nog niet eens over de discussie 

van wat mooi en lelijk is in de kunst...En wie bepaalt dat eigenlijk? 

Zo kom ik weer terug bij die kunstenaar. 

Die door wat hij maakt en doet de omgeving prikkelt, onrustig maakt 

en aan het denken zet. Stel me zo voor dat Joost Conijn, 

hij is de avonturier in bovenstaand verhaal, 

ook wel een en ander doordacht heeft, daar in dat vliegtuig 

boven de zee, de woestijn, en de jungle...Goed gedaan (!)

Na al deze overpeinzingen zullen mijn gedichtjes 

maar kort en eenvoudig zijn. 

Maar ach, wat is belangrijk...mijn familie komt, 

en we hebben het goed samen.